In de 12de eeuw werd het Westland getroffen door twee overstromingsrampen. Via de Maas en de rivieren de Gantel, Boma, Lee en Gaag drong het zeewater het Westland binnen. Om dit water te keren werden er lengtedijken aangelegd op de rivieroevers. Later werden langs de Maas dijken aangelegd waardoor de zee niet meer via de kleine rivieren het land kon binnendringen.
Voor de ontwatering van het gebied werden kanalen gegraven zoals de Holle en Lange Watering, de Zwet en de Strijp. De tussenliggende gebieden werden toen ingepolderd door het aanleggen van kades en afwateringssloten. Die vaarten, dijken en kades waren uitstekend geschikt als vaar- en rijweg en spelen tot op de dag van vandaag een belangrijke rol bij het vervoer en transport van mensen en goederen.